کتاب CockroachDB The Definitive Guide

به کتاب “CockroachDB: راهنمای قطعی” خوش آمدید، و از اینکه اینجا هستید سپاسگزاریم! با این کتاب، می‌خواهیم به شما کمک کنیم تا یاد بگیرید چگونه برنامه‌های کاربردی را با CockroachDB، پایگاه داده SQL توزیع‌شده‌ای که در هر مرحله از سفرتان—در ابر، در محل یا ترکیبی—شما را همراهی می‌کند، بسازید و مستقر کنید.

اول، سوالی که همه می‌پرسند: چرا نام CockroachDB؟

یک واقعیت تغییرناپذیر مهندسی این است که چیزها خراب می‌شوند. در مقیاس به اندازه کافی بزرگ، چیزها همیشه در حال خراب شدن هستند. انواع خرابی‌هایی که ممکن است سالی یک بار در یک ماشین منفرد رخ دهند، وقتی هزاران ماشین را اجرا می‌کنید، به رویدادهای روزانه تبدیل می‌شوند. سیستمی که آرزوی مدیریت مقیاس بزرگ را دارد، باید تحمل خطا را به عنوان یک مسئولیت اصلی در نظر بگیرد. این یکی از بینش‌های کلیدی چارچوب MapReduce گوگل بود. با الزام به اینکه تمام محاسبات در یک چارچوب نسبتاً محدود قرار بگیرند، برای سیستم ساده شد که پس از خرابی، قطعات لازم کار را به طور خودکار دوباره اجرا کند.

ما معتقدیم که اینگونه باید باشد: تکثیر با دسترسی بالا باید حالت پیش فرض یک پایگاه داده از روز اول باشد، نه نتیجه کار پیکربندی طاقت فرسا. و با نگاهی به روز دوم (یا روز دویستم)، پایگاه داده باید بتواند همراه با برنامه رشد کند تا موفقیت سرسام آور دلیلی برای جشن گرفتن باشد، نه وحشت.

وقتی Cockroach Labs تصمیم به ساخت یک پایگاه داده رابطه‌ای از ابتدا گرفت، ما می‌خواستیم سازگاری، انعطاف‌پذیری ذاتی، مکان داده و مقیاس عظیم را به برنامه‌های مدرن بیاوریم. دیدگاه ما سیستمی بود که قادر به استعمار هر منبعی باشد که به آن می‌دهید و سپس بی‌وقفه خود را بهینه کند. یک پایگاه داده که از فضای موجود استفاده می‌کند و در مجموعه‌ای هماهنگ از گره‌های توزیع‌شده به تعادل می‌رسد، به طوری که نه تنها منابع جدید را در خود جای می‌دهد، بلکه—اگر یک ماشین یا مرکز داده یا حتی یک منطقه کامل از کار بیفتد—پایگاه داده به سادگی منابع موجود باقی‌مانده را متعادل می‌کند.

هدف ما ساخت پایگاه داده‌ای بود که نابود کردن آن غیرممکن باشد… درست مانند periplaneta brunnea، سوسک موذی معمولی. و بدین ترتیب CockroachDB متولد شد.